Misz-masz: suchy szampon, lenistwo z filmami, dwie przepiękne inspiracje włosowe oraz zapowiedź nowego odkrycia.

Hej :)

Wybaczcie, ale dziś notka tylko odrobinę kosmetyczna, a większości nawet nie na temat. Od czwartku złapało mnie jakieś paskudne przeziębienie, które leczyłam leżąc całymi dniami w łóżku (jako bonusy: ból gardła przy przełykaniu śliny wraz z niemożliwością mówienia oraz prawdopodobnie zapalenie ucha - absolutne combo to stały pisk w nim, który towarzyszy mi aż do teraz :D). Dziś jest lepiej - tzn. mogę mówić i gardło nie boli więc stwierdziłam że warto sprawdzić co u Was.

Przy okazji przetestowałam suchy szampon (Rufin Cosmetics, Swiss O Par, Frottee Trockenshampoo), ale nie czuję się specjalnie zachęcona i nie wiem czy kupię go ponownie.

• Ma okropnie cytrynowy, duszący, chemiczny zapach. Strasznie trudno jest także wyczesać drobinki z włosów, które mam dość ciemne, więc zostawia nieestetyczny biały osad który wygląda jak łupież. 
• Jednak muszę przyznać, że pozostawia włosy świeższe, nieco uniesione u nasady, podatne na ułożenie. Mimo to ciągle coś mi w nich nie pasuje, i uznam to za wyjście w ekstremalnych sytuacjach :)

Nadrabiam też zaległości w filmach:

(na razie udało mi się obejrzeć)

• Zaplątani" - przeurocza, zabawna i warta obejrzenia bajka Disneya. Co ja mogę poradzić że nadal wszelkie disney'owskie produkcje uważam za małe arcydzieła? I szczególnie wraz z młodszymi członkami rodziny zdarza mi się je oglądnąć? ;)
• "Dwa tygodnie na miłość" - przyjemna komedia romantyczna, nie porywa, jednak momentami naprawdę można się uśmiechnąć. Niezmiernie podoba mi się obsada - Sandra Bullock wraz z Hugh Grant'em w rolach głównych.
• "500 dni miłości" - kompletnie inne spojrzenie na komedie romantyczne. Sam motyw może już przerobiony, jednak podany w całkowicie nowej, odświeżonej formie, z którą dotąd rzadko się spotykałam, może nawet nigdy? Przede wszystkim brak happy end'u jako takiego oraz przeskakiwanie bez ładu i składu po 500 dniach dawnego związku. Warto zobaczyć.

Z wszelkich innych zmian tematu:

Zakochałam się we włosach tej pani po prawej... Fryzura, kolor, długość... Wszystko! Mimo że zazwyczaj po prostu nie lubię koloru rudego, to u wszystko współgra ze sobą idealnie...

(wszystkie zdjęcia pochodzą z tumblra)

A pani po lewej ma włosy zjawiskowe, kolor jest cudny, mimo że nigdy nie odważyłabym się na podobny. Ciekawa jestem waszego zdania - czy choć jednej z Was podobają się właśnie takie sztuczne kolory? Nie zrozumcie mnie źle - nie podobają mi się kolory sztuczne aż do przesady, spalona platyna, neonowa czerwień, zieleń, czy paskudny fiolet na głowie. Jednak pastele, umiejętnie dobrane, wydają mi się prześliczne.

I niedługo wpadnę do Was z moim nowym odkryciem, płynem do kąpieli na który nawet nie zwróciłabym uwagi, gdyby nie intensywne poszukiwania maski BingoSpa w Tesco, której, nawiasem mówiąc, nie znalazłam. Stał na najniższej półce, nie zachęcał opakowaniem, po cenie zbyt wiele nie można się było spodziewać; obiecywał dużo, a mimo to się sprawdził - po pierwszym użyciu dokuczliwe  podrażnienie i swędzenie skóry na plecach minęło, z każdym kolejnym jest coraz lepiej. Ciekawa jestem, czy to wiara w obietnice (miał wspomagać ochronę skóry poprzez naturalne prebiotyki), czy znalazłam swój ideał :D ale o tym niedługo,
P.S: Jak to jest, że często właśnie takie niepozorne kosmetyki dają takie dobre efekty?

Miłego wieczoru Wam życzę :)